De Dromer

Af en toe. De wens dat je iemand anders bent,

Iemand die je niet als jezelf kent,

De gedachte een nobel leven te leiden,

Onttrekt je van de noodzaak tot benijden

Doch. Alleen hij die zichzelf goed doorgrond,

Van 's avonds laat tot de morgenstond,

Zijn begeerlijke dromen relativeert,

Fictie van werkelijkheid extraheert

Kan zolang de wens niet gaat regeren,

Om zo de geest danig te bezeren,

Zich heel sporadisch toewensen,

Een leven te leiden, dat van andere mensen

Besef. Gelukkig bestaan er dromen,

Waarvan de uitkomst niet nabij gekomen,

Als een T1 die je net niet kan betalen,

Of een prestatie moeilijk te behalen,

Erken de dromer als baken van de geest,

Zonder, was het leven niet zo bevredigend geweest!